[vindiesel]

هى دى حياتنا



ساعات كتير ممكن الواحد يحب حد اوى ويخلص له اوى
لكن بيلاقى المقابل إما إنه كله تقدير للى إنت بتعمله معاه
وإما إن النصيب يبعد بينكم وساعتها بيبقى القدر هو السبب

بنزعل وبنتعب كتير وبنلاقى حد تانى بنبدأ معاه من الاول
بس مفتكرش إن فيه حد ممكن يحب و يقول نسيت
ممكن يحاول يعيش طبيعى بس من جواه بيبقى عباره عن قلب مجروح
يبتسم آه بس مش من قلبه ولا بيحس بالإبتسامه ولا بيعرف طعمها
ومن الطبيعى إن الشخص اللى جرحك يفضل طول العمر أكبر جرح جواك

وياريت الناس بتحس بيك رغم كل الألم والوجع اللى جواك
بس إنت بتقول لنفسك :-
* اوعى عيون اللى جرحك يحسوا بجرحك
* اضحك وعاند معاهم وغيظهم

وهى دى حياتنا لحد ما يمر بينا العمر



وبكده يكون ملخص حياتنا هو :-
نحب وننجرح وننسى ونضحك فى وشوش الناس بس مجروحين من جوانا

مستنى ردودكم على الموضوع ده

بس ياريت ميكونش فيه مجاملات فى الردود

وعلى فكره الموضوع انا واخد فكرته من واحد صاحبى بس انا اللى كاتبه

vindiesel